Pages

Happy Feast Day of the Immaculate Heart of Mary…today is a holiday of obligation..so all Catholics must hear mass. Nakapagmass nrin kami ng Mom ko knina…=) We don’t have classes today..and yet..not a long weekend for me.. kasi may pasok bukas..syempre naman!... =)

I want to talk about the things that happened to me yesterday....pero bago ang lahat..birthday nga pala ni Dylan kahapon…hehe.. Happy Birthday! Nabati naman namin siya personally kahapon ni Joan kaya happie-happie… (.__”__.) Nagthanks siya..hehe…pero bago namin masabi yun..sobrang daming obstacles and hardships muna ang napagdaanan namin…haaay..kakapagod..anyweiz..Happy Birthday!

Now, ikukuwento ko na yung mga nangyari sa akin yesterday…pasensya na kung medyo mahaba tong blog ko ngayon..Medyo gusto ko kasi na detailed talaga..para for future references. Maybe after 5 to 6 years, when I passed by my past blog entries..matutuwa ako sa mga ginawa ko noong freshmen ako with my friend…hehe..

So where should I start?...hmmmm..sige na nga from the beginning…
Scene 1: Classroom
First subject, Filipino: - - may reporting ang group ko about Ekonomiks..okay naman kasi na-explain ko ng maayos yung naasign na terminology sa akin..
Scene 2: UST Gym
Break time: - - as usual..san pa ba.. eh di sa gym..hehe..kakatuwa kasi kasama pa namin ni Joan sina Scylla and Micah.
**balik sa classroom**
Theology: - - kakaantok..new lesson..about sa history of the Church.
History: - - Geological Foundations ang new topic..okay naman..medyo kakantok rin. Kasi parang extension ng theology class.
Ecology: - - this time, medyo narelive kami. Continued watching the film, “Fly Away Home”..tapos meron pa kaming nakakatawang moments nina Bea..saka yung sa isang irregular classmate namin. Hehe! =)

Scene 3: Lovelite
End of our classes. Punta na kami nina dane, medz and joan sa lovelite para kumain. Actually, I’m starving at that time na. I’ve eaten a lot kasi medyo magstay pa kami sa UST ng mga 1 hour and a half para magduty sa Precom Society. Nakalimutan na namin yung mga responsibilities as Junior Officers sa organization..kaya it’s time to make-up for those forgotten duty times.

Scene 4: Precom Orgroom
Pagpunta namin sa orgroom..medyo hindi kami comfortable ni Joan kasi iba makatingin yung mga jb’s na nandun. Yung feeling na parang hindi ka na masyadong welcome..kasi matagal na rin kaming hindi nakakapunta doon. Since nung October yata hindi na. And then, hindi na rin namin sila natutulungan. Even though that’s their attitude towards us..(hindi kami pinapansin) .. umupo nalang kami ni joan and nagkwentuhan…nagtawanan..yung usual na habit namin. =)

Scene 5: Somewhere sa St. Raymund’s Building
Habang nagkukuwentuhan kami…nakita ko sina Jervy Cruz and Chester Taylor sa labas ng orgroom. Parang meron silang hinihintay..I thought they’re waiting for Dylan. Na-excite tuloy kami ni Joan…hehe..lumabas pa nga kami ng building para tingnan kung sino hinihintay nila. Paglabas namin, wala na sila…well, okie lang naman yun. Pagbalik ko sa loob, punta muna kami sa CR..syempre, kelangang magayos-ayos ng konti. As we’re walking and talking…we turned right para pumunta sa CR, pagtingin ko sa right side..meron akong nakitang tao na umiinom sa drinking fountain..what’s weird is nakatingin siya sa amin ni Joan..tapos nakasmile pa..hehe..bigla tuloy kaming naging silent. Parang we’re star-strucked..ewan ko ba..
Hanging question: Sino kaya nakita namin ni Joan?...hmmmm..secret na lang hah..pero if ever lagi niyong nababasa yung mga recent blog entries ko..you’ll be able to realize who’s this person..hmmmm..(.__”__.)

Scene 6: Sa may 2nd floor staircase of our building
Hindi na kami tumuloy sa comfort room..tumakbo kami papuntang 2nd floor..wala naman kaming masyadong hinahabol..not really..hehe.. Nung nakita na namin yung gusto naming makita..nagstay muna kami sa may 2nd floor staircase of our building. Medyo we’re feeling shy and we don’t want “that person” to see us..so we went up and down sa stairs..I think mga 3 times kaming akyat baba sa hagdan. Hinihintay namin siyang lumabas doon sa loob ng faculty room ng Arts and Letters. Infairness, medyo matagal siya doon hah..so talagang hinintay namin ever..napakaimportant talaga na makita namin siya..we had a mission..a very important mission..and we’re not going to let this day pass without doing it. And besides, were enjoying it.. =)

Scene 7: Quadricentennial Park, 1st floor of the main building
Pagkatapos sa Faculty room, lumabas siya ng building papuntang Quadricentennial park. Akala ko, iikot siya papuntang gym..so we decided to take the other side papunta sa harap ng Main building..para if ever..makakasalubong namin siya..o diba!...hindi obvious.
Unfortunately, hindi ko siya nakita…huhu..sayang pagod ko..yun pala pumasok siya sa back entrance ng Main building…grrrrr..!! Pagpasok namin doon, instinct ang pinairal ni Joan..and nakita namin siya, kaya lang may mga kausap. So nagrest muna ako coz my right foot was kinda painful na..I’m on my high-heels! (not a very good time to run..isnt it?!) When they finished they’re small chit-chat…we headed towards the exit of the building..akala ko papunta na talaga siyang gym. Yun pala nakaupo lang siya doon sa may labas ng isang office..waiting for something..or someone..haaay! kakainis talaga..stressful! Tapos, we saw nalang bigla na may kausap siya na isang professor and went inside another office. We waited..and waited…until we decided to enter another comfort room again. Hindi pa nakakapag-CR si Joan, nakita ko na agad na paalis si******** up to the 2nd floor…hindi kaya siya napapagod?..kasi kami pagod na… =(

Scene 8: 2nd floor..Accounting Office.
We saw him entering the corridors of the Psychology students. Syempre, were not allowed there diba..so we seated muna..and waited again…and course, to catch some breath.What’s funny is that..daming nagkakagulo nung nakita siya..girls and boys alike…well, a very ordinary scene for me..pero hindi naman ganong ka-exaggerated. I even heard someone screamed.
Anyways, after 15 minutes..Nakita namin siya na pabalik na ulit. Naku hindi niya kami dapat makita doon..not like this..very obvious. So we planned something..kaya lang hindi nagwork-out eh. Nakita niya kami..pero hindi niya ata kami na-notice.

Scene 9: UST Museum, outside the Main building
Wow, scene 9 na pala toh..hehe! Nakita namin siyang pumasok sa loob ng UST Museum. May binibili na UST pin siguro…Me and Joan don’t know what to do next. We’re running out of plans na. We can’t just wait there, for sure makikita na niya kami. So we planned to go down to the 1st floor.. and guess whom we saw at last after a couple of minutes.. Si Dylan!..hehe..the birthday boy! Syempre, nag-Hi kami..he greeted back. Sabi ko sa kanya..”uyyy..Happy Birthday hah!” sabi niya.. “thanks hah!” …hehe..bait talaga! Medyo nawala yung pagod and stress ko. At last, nagreet na rin namin si Dylan!

Scene 10: UST Health Service
After that moment…nakita namin na pumasok sa loob ng Health Service yung sinusundan namin ni Joan. Almost, nalibot na niya yung buong UST..syempre..pati kami..nalibot na rin pero mas pagod yung sa part namin..kasi we’re running..we’re laughing..lahat-lahat na talaga. Kakapagod talaga.. it’s my first time to do this..this fateful day is Dec. 7, 2006..Thursday. I wont forget this day talaga..really!
Hindi ko na siya hinintay na lumabas…mamaya magtagal pa siya sa loob eh.. Baka pag nagtagal pa kami, isugod na ako sa loob ng health Service because of too much exhaustion.

Scene 11: Bact to St. Raymund’s building..our lovely building..at last!
Whew...!!! after 1 hour and 30 minutes ng pagtakbo and pag-iikot..pumasok na kami sa loob, nakapagCr na rin kami at last..we fixed our hair and face..I looked too tired because of running..pero syempre, still looked nice kasi I enjoyed it together with my bestfriend… (.__”__.)
We went to the orgroom para marefresh muna..and talked to some of the officers. After 20 minutes..biglang kinabahan si Joan..lumabas siya ng building..sumunod ako kasi parang may nafifeel siyang paparating.
Wow Joan!.. pwede ka na psychic! =)
After some time.. sabi ni Joan.. “Marielle, andyan na siya!”
I was surprised..kasi paparating yung tao na pumasok sa loob ng Health Service kanina. I was shocked..oh my..heto na naman siya! Takbo kami papunta sa loob, kasi baka makita niya kami…huhu..kakatakot na kakakaba. Maybe, for someone who sees us like that..it’s a comedy scene for them. Pero for me..it’s a thriller! (.__”__.)
Luckily, that person didn’t saw us..kasi we’re hiding..hehe..really funny talaga. Kahit ako, natatawa sa mga ginawa ko. Pumasok na siya sa loob ng classroom. Malapit na rin siguro classes niya kasi it’s 4:00pm na.
Wow!..on-time siya pumasok sa class niya..very responsible student, I must say.

When the coast was clear of his sight, me and Joan decided to go nearer sa classroom, kasi gusto rin makita ni Joan kung saan siya nakaupo. When we’re getting nearer..biglang bumukas yung door..at nakita ko siya. I can’t imagine how I looked at that time kasi I was so shocked talaga. Hindi ko ineexpect na lalabas pa siya..I turned left at once and climbed the stairs and I never looked back again. Narealize ko nalang na sumunod pala sa akin si Joan. Kakainis talaga, ang likot niya pala. Hehe… wala pang 5 minutes na rest, naglalakad na naman siya..haaay! I’m giving-up na talaga..
After that, we went to our safe spot again..this time..we’ll try again to go nearer para makita kung saan siya nakaupo. Everytime, we’re trying to make our move, lagi ko siyang nakikita..nasa labas, may hinihintay o kaya naman may kausap. Tawang-tawa talaga ako..kasi I’ve exerted so much effort para doon..actually, kanina pa nga kami eh..takbo ng takbo! Pero siguro naman magbebenefit kami sa mga efforts namin today.
At last..nakalapit din kami kasi medyo matagal-tagal na ring hindi namin siya nakikitang lumalabas sa classroom. Paglapit namin..ngek!...may professor na sa loob. Kaya naman pala eh!

***And that’s it..natapos na rin po yung adventure ko dito. I was really tired and exhausted after.. I think, I’ve burned a lot of fats yesterday. I need to drink lots of multivitamins to have my energy back..hehehe..(.__”__.) Dec. 7, 2006 was really a “One of a kind day” I’m not expecting it…it just happened!

0 comments: