The Saga Continues…

After 6 days of silence… we decided to continue our story.. (.__”__.)

Today, nagstay ako ng medyo late sa UST kasi merong meeting sa Precom Society for our Chirstmas Party. Sinamahan naman ako ni Joan…and syempre, since today is Wednesday..we’re on a hunt again.

Actually, at around 12:20pm naghihintay na kami sa may Quadrecentennial park kasi usually dumadaan siya doon since 1pm yung start ng class niya.
Hhhmmmm... ndi siya dumaan, ang weird talaga. Hanggang sa matapos kaming kumain under the big red umbrella with seats- like- cafeteria....wala parin…yung ibang ka-team niya lang ang dumaan.??!!

Syempre, hindi kami nawalan ng pag-asa!...hehehe!

Nagkaroon naman ng meeting, actually..5 minutes meeting lang ata yun. Basta sinabi lang kung anong food yung dadalhin namin sa Monday for the party. After the meeting, gumawa kami ng plan ni Joan. Since it’s almost 3:00pm na..labasan na ng mga mid session classes from Commerce and AB students, kaya naghintay kami sa labas. Hahaha..very patient eh noh! Ganon talaga pag you really need to see someone or something..hehe..

When we’re outside the orgroom..medyo nahilo na ako sa dami ng students na dumadaan. After 15 minutes..wala parin!

Marielle: “Naku…absent yata siya Joan”
Joan: ” Oo nga noh..di bale hingi tayo ng sign”
Marielle: Hmmmm..sige..pag may dumaan na isang player..ibig sabihin, hinto na natin yung paghahanap. Pag dumaan si dizon..okay na sign yun.
Joan: Sige…! (.__”__.)
After 10 minutes..dumaan nga si Dizon..waaah!
Joan: wait lang..may paparating..(with scared face sabay talikod).. si Dizon..!!!
Marielle: Ano ba yan…hingi pa tayo ng isa. Ayaw ko namang umuwi na siya yung last na nakita noh!..(joke lang yun hah!)
Joan: Oo nga..ako rin noh!
Marielle: Si Jervy kaya?! (sabay isip na madalas palang dumadaan si Jervy sa may lobby ng aming building.)
Joan: Hinde..si Chester nalang.
Marielle: Oo nga noh..saka dpat nice view yung makikita nating last. hehehe! And besides, minsan lang dumadaan si Chester dito sa lobby..
**after a while, dumaan si Jervy. Buti nalang hindi siya yung sign namin..hehe..**
**after 2 minutes, dumaan na nga si Chester Taylor..waaaah!**

Lumabas nalang kami sa may katapat na pavilion ng St. Raymund’s Building. We’re not yet giving up kahit na 2 signs na yung nakita namin. High-level ang aming perseverance on that day. We wont give up that easily..naks! (.__”__.)

Siguro mga 20 minutes din kami doon, nakatayo..nagkukwentuhan, tawanan..the usual habit!
Then mga 4:00pm, nakita ko siya sa may tapat ng Faculty Room ng Faculty of Arts and Letters

Marielle: Joan..si D_ _ _n oh! (wehehe..secret ulit..! hulaan niyo.. )
Joan: Oh my God, oh my god, oh my god…Marielle.. Oh my God, shocks!..Oh my God! It’s our moment to shine! ( sabay swipe ng ID and pasok sa loob ng building..went straight sa tapat ng orgroom)
Marielle: uy…anong gagawin natin. It’s our chance na..kaya lang hinde niya pwede tayong makita..nakakahiya!
Joan: Kuha tayo ng Varsitarian (official Newspaper ng UST) **sabay kuha sa may container ng Varsitarian.
Marielle: Nandoon pa siya eh..hehe..bilis! Baka makita niya tayo..
Joan: Kunin na natin yung gamit natin sa loob ng orgroom para, just in case na umalis na si **toot** sa faculty room, pwede nating makita kung saan siya pupunta.
Marielle: Hi Ate Lao, Ate Grace and Ate Rexa..
Ate sa Precom: Uyy, anong dadalhin niyo sa Monday?
Joan: Siguro pansit nalang sa Goldilocks. Hati nalang kaming apat sa expenses.
Marielle: (bulong)..Joan, umalis na siya..
Joan and Marielle: (on a fast situation) aalis na po kami! Sige hah…!

**nahalata yata kami nina Ate Lao, Grace and Rexa. Kasi sinundan nila kami sa may labas ng orgroom na nagmamadali rin**
SITUATION: Kasama ni D _ _ _n si Chester sa may loob ng building. Hindi pa sila umaalis..medyo on deep conversation eh..hehe..
Marielle: ( I gave a hint to Joan na umakyat sa taas..para hindi obvious. At saka, katapat lang namin yung reason kung bakit we’re both packed and ready to go!)

**sumilip kami kina Ate Lao, kung napansin niya kaming umakyat..naku, nakita kami!**
Ate Lao: Oi, Marielle, Joan..bumaba kayo dito..sinong hinahabol niyo diyan hah!?
**kinabahan kami ni Joan. Naku..dapat secret yun kung bakit kami nandito. Bumaba kami sa ibang staircase, kaya lang..nahuli parin kami. (kawawa naman!..hehehe)

Ate Rexa: Oi, ano yun hah..Bakit kayo nagmamadali. Hmmm..may hinahabol kayo noh!
Joan: Wala, ate Rexa..nakita ko lang yung crush ko na kinukwento ko syo Ate Lao
Ate Lao: Talaga!!..asan na..pakita mo na sa akin!
Joan: Wala na..yun nga yung reason kung bakit kami umakyat eh. Sinundan namin siya.
Ate Rexa: Ows, talaga..
Marielle: Totoo talaga!..promise!
**naku, nakatingin si D _ _ _n..nakakaconscious naman oh!**

**after a while, lumabas narin si **toot** at saka si Chester**
Joan: Sige mga Ate’s at kami’y uuwi na..pagod na pagod na kami eh.
Marielle: Oo nga..kelangan na namin ng rest! Sige po..bye-bye!
Ate Lao and Ate Rexa: (still doubtful)..hmmm..sige na nga! Bye-bye..ingatz!

Haaaaay salamat, nakalabas na rin kami ng building. Medyo nagkaroon pa ng major halt eh. Pero naabutan naman namin kung saan siya nagpunta. Iba naman ngayon yung trip niyang puntahan..sa may likod ng UST Hospital.
Naku, nakita pa kami nina Ate Lao na nagturn-left..haaaay..obvious din kami..!
So, yun nga..nagpunta siya sa may UST Hospital. In particular, sa may Pharmacy section ng hospital. Nakita pa nga namin si Jojo na paalis na. Medyo, scary nga yung part na sinusundan namin siya sa may Pharmacy kasi sabi ni Joan, nakita daw niya kami..eye-to-eye.
Naku, lagot na. Sana hindi niya kami napansin. Since, naka-eyeglasses naman siya..sana medyo blurred yung tingin niya sa amin..hehe!
After noon, nawala siya sa paningin namin. We went inside the hospital. I was worried a little bit kasi baka maraming germs and viruses sa loob. We’re allowed naman inside, hindi naman masama yung smell sa loob so we searched sa bawat corner.
Syempre, instinct ulit ni Joan, para i-guide kami.
We’ve reached the main entrance of the hospital, and still, no clear sign of him. Nawala na naman siya sa paningin namin. Sobra kasing bilis nung maglakad eh..ang laki pa ng steps!

Pauwi na sana kami..tapos bigla ko siyang nakita sa may tapat ng Accountancy building. Grabe..! Ang linaw ng paningin ko..ako naman ang gumagana pagdating sa psychic abilities…hehehe..it’s my day!
Sinundan namin siya kahit na medyo malakas na ang ulan...hehehe..
Akala namin, papasok sila sa loob ng gym..ngek!..mali kami. Lumabas siya papuntang P.Noval street. Hanggang sa umabot kami sa may P.Noval Gallery Suites..
whew! We’re really far from civilization. Ang layo na ng narating namin. Si D_ _ _n kasi eh..hehe!
Well, pumasok na siya sa loob..so syempre, hindi na kami maghihintay sa labas para hintayin pa siya. It’s getting late na rin kasi, it’s raining hard pa so we must go home na.

Ibang dimension na talaga yung adventure namin ni Joan ngayon. Kung last time..sa iba’t-ibang place inside UST..ngayon, umabot na kami sa labas ng university. Hehehe…
Ganon tlga.. pag gusto mo yung ginagawa mo, you’re willing to do everything.
Sabi nga nila: “If there’s a will, there’s a way”

I wont forget this day..It’s something worth keeping for..
And, of course, I’ve spent some quality yet funny time with my closest friend in college!.. (.__”__.)
Thanks Joan..