Speaking of I need a bit more inspiration yesterday....
Someone made my day bright today!
With all the hustles and bustles of my life just recently...as in.. super ngarag na ako sa dami ng ginagawa. Buti na lang meron paring hindi nakakalimot. Napaka sharp pala ng memory nun... hehe.. hindi niya kasi nakakalimutan yung mga friends niya...

The story goes like this:
Late this afternoon, as usual I'm at the organization room. Actually, that time nakatambay lang kami sa loob. Making most of our free time to chat with my friends. And we're waiting din yata for nikko.. He's not allowed na kasi to stay inside na organization room because he resigned already. I think it's not allowed by the council.

And then nung nakita na namin si nikko sa labas ng orgroom..tinawag niya agad ako.. Hhhmmm..I thought may papautos siya eh... Hey! Hindi ka na president...take note! haha. So yun nga..nung lumapit ako sabi niya sa akin.. Marielle..si papa dylan!
Syempre ako naman super excited. When was the last I saw that person? As far as I can remember... last year pa... October to be exact. Even nung Christmas hindi ko rin siya nakita pero yung mga classmates ko nakita siya. Well, okei lang naman yun. Natutuwa lang naman kasi talaga ako pag nakikita ko si Dylan..lagi kasing nagha-Hi or Hello yun eh.

The sad part is, nakita ko lang yung likod niya.. =( Nakatalikod kasi sila ni Mirza eh. Palabas na ng building. At least alam ko na student pa pala siya sa UST and nakabalik na rin pala siya from US. Sabi kasi nung iba nandun daw siya to visit his Mother. So kahit likod..okei na..(.^__^.)

And then after namin kumain..nagmamadali na kami kasi Computer Lab class namin ng 12:00nn. Ang hassle nga eh kasi super nagmamadali kaming kumain..para lang hindi ma-late kay Sir Marzalado. Crush nga pala ni medz yung prof namin dun. Ewan ko ba kay medz, yung mga type niya talaga.

Pag labas namin ng orgroom...it's my lucky day!
Nakita ko si Dylan and si Mirza pababa ng stairs. Akala ko ba lumabas na sila ng building? I don't know. Basta lucky pa rin ako. Hindi na nga ako nagelevator papuntang 3rd floor kahit na may elevator pass ako. Buti nalang nakisama sa akin si medz..natuwa din kasi siya nung nakita niya si Dylan.
So, what do you think will happen?

Obviously, makikita niya ako and makikita ko din siya..
Ako paakyat ng stairs and siya naman pababa.
Eh ayoko agad mag-Hi kasi kasama niya si Khasim...dyahe yun. Eh last time tinulungan pa kami ni Khasim na ilagay yung finished product ng Pre-Com shirt namin sa bulletin board. Eh hindi pa naman ako masyadong friendly sa kanya last time. Baka sabihin niya.. Ikaw hah..kay Dylan ka lang pala mabait.

What happened next?
Hhhhmmm... that time nakatungo pa ako..I'm looking for the right time na mag-Hi. Tapos nung nakita ko na yung tamang tyempo..ayun.. nakatingin na sa akin si Dylan tapos nag-Hi! Syempre, patalo ba naman ako...?? Eh di nag-Hello ako.. Quits na kami. I'm just being fair. hehe. Gusto ko sana siyang kamustahin kaya lang nga nandun sina Mirza and iba pang mga boys..baka magkaroon ng issue.Tapos may professor pang kasama.

After nung moment na yun.. I was shocked, speechless and happy.. Shocked and speechless kasi nareremember pa pala niya ako after ilang months na hindi ko siya nakikita. Syempre, with all the people na kumakausap and nagha-Hi din sa kanya..hindi malabo na ma-mixed-up na niya yung mga tao and maforget yung iba. Buti nalang fresh pa ako sa isip na. And then happy kasi...inspired ako! Yehey.. may motivation para makapagtrabaho and makapag-aral ng mabuti.

Ang Friendly friendly niya talaga....